Të lindur për të qenë zullumqarë: si kolonët hebrenj i zaptojnë fushat palestineze në Bregun Perëndimor

Një video që qarkullon në mediat sociale tregon ministrin izraelit të financave Bezalel Smotrich duke shpërndarë automjete fuoristrade për kolonët në qendrat e vendbanimeve të bagëtive të ndërtuara në tokën palestineze në zonën e Hebronit, në Bregun jugor Perëndimor.

Në një mjedis që mund të quhej solemn, ministri izraelit, i shoqëruar nga Orit Strook, ministri përgjegjës për vendbanimet e kolonëve, premtoi më shumë mbështetje për kolonët. Ai gjithashtu vuri në dukje se pesë pika të reja për blegtorinë e kolonëve janë krijuar së fundmi në zonën e Hebronit, secila duke mbuluar një sipërfaqe prej pesë deri në dhjetë mijë dylym.

Zonat për të cilat foli Smotrich i përkasin familjeve palestineze beduine ose fshatrash dhe ndodhen kryesisht në jug dhe në lindje të Bregut Perëndimor. Palestinezëve, si pronarë të tokës, u mohohet qasja në pronat e tyre, pasi ato u janë dorëzuar kolonëve.

E drejta e humbur në arat me grurë dhe elb

Kolonët përdorin automjete fuoristrade për të bastisur vendbanimet palestineze dhe për të ngacmuar barinjtë. Nuk kalon një ditë pa sulme të këtij lloji ndaj fermerëve palestinezë në Bregun Perëndimor, të cilat qytetarët dhe organizatat e të drejtave të njeriut i dokumentojnë rregullisht.

Fushat e grurit dhe elbit janë një faktor kyç në mbijetesën e fermerëve palestinezë, pasi ato janë burimi kryesor i ushqimit për bagëtinë e tyre. Por me ardhjen e pranverës, rritjen e të korrave dhe afrimin e sezonit të korrjes, ato fusha, që zënë qindra mijëra dylym, po shndërrohen në kullota për bagëtitë e kolonëve izraelitë. E gjithë kjo po ndodh para syve të pronarëve të tokave, të cilët janë të mbyllur në shtëpitë e tyre dhe nuk lejohen të kullosin kopetë e tyre apo t’i nxjerrin nga stallat e tyre.

Që nga fillimi i luftës gjenocidale në Gaza, sulmet e kolonëve ndaj pronave palestineze janë përshkallëzuar ndjeshëm. Këto sulme nuk ishin më të kufizuara në përvetësimin e kullotave të zbrazëta dhe kodrave të shkreta, por u zgjeruan në inkursione në komunitetet palestineze. Sipas të dhënave zyrtare palestineze, aktivitete të tilla kanë çuar në zhvendosjen e detyruar të të paktën 28 ​​komuniteteve palestineze.

Rrethimi dhe presioni

Palestinezi Farid Hamamda kujdeset për një familje prej 12 anëtarësh, duke përfshirë vëllain e tij me aftësi të kufizuara. Ai e siguron jetesën me bujqësinë dhe rritjen e deleve. Por së fundmi jeta e tij ka ndryshuar në mënyrë drastike.

Hamamda, një banor i vendbanimit të vogël Sidra në zonën Masafer Yatta, në jug të Hebronit, rriti një tufë prej 120 deri në 130 dele, të cilat kullosnin në rreth 350 dylym tokë. Duke shitur prodhime blegtorale dhe qengja, ai siguronte mjetet për të mbajtur familjen.

Që nga fundi i vitit 2023, ngacmimi i familjes së tij dhe komuniteteve fqinje është rritur ndjeshëm për shkak të sulmeve nga kolonët, të cilët i kanë ndjekur ata në përpjekje për t’i detyruar të largohen nga zona.

Duke folur për Al Jazeera-n, ai vuri në dukje se kultivonte rregullisht tokën e tij dhe mbillte elb ose grurë për të kullotur bagëtinë ose për të prodhuar foragjere. Megjithatë, këtë vit autoritetet okupuese e ndaluan atë të kultivonte më shumë se gjysmën e tokës së tij. Situata u përshkallëzua më tej kur kolonët lanë delet e tyre në pjesën e tokës që ai kishte arritur të kultivonte, duke shkatërruar të mbjellat dhe duke e lënë atë pa ushqim për bagëtinë e tij për vitin e ardhshëm.

“Jetojmë sikur të jemi në burg, na ndalohet të nxjerrim delet nga stani, ndërsa kolonët, edhe të miturit, i lënë bagëtinë e tyre të kullosin para syve tanë, para shtëpive tona dhe në tokën që e kemi kultivuar me mundin tonë dhe mbi të cilën derdhim djersën”, shtoi ai.

Kufizimet dhe humbjet

Një fermer palestinez shpjegon se kolonët po synojnë fermerët dhe barinjtë palestinezë për t’i detyruar ata të zhvendosen. “Ata shkatërrojnë kulturat bujqësore dhe ullishtat, heqin pajisjet për punimin e tokës, bredhin lirisht dhe shkatërrojnë, pa asnjë kontroll apo llogari.”

Ndryshe nga mbështetja e pakufizuar e ofruar nga qeveria izraelite për kolonët dhe qendrat e kolonëve për rritjen e bagëtive, Hamamda ankohet për reagimin e dobët dhe mbështetjen e pamjaftueshme nga autoritetet palestineze për fshatarët që janë viktima të këtyre sulmeve.

Ai vazhdon se fshatarët zakonisht prisnin pranverën për t’i dërguar bagëtinë për të kullotur, por këtë vit ata u detyruan t’i mbanin bagëtitë brenda dhe të përdornin foragjere, pasi nuk lejoheshin t’i linin jashtë. Ai vuri në dukje se ishte i detyruar të zvogëlojë tufën e tij në rreth 40 krerë për të ushqyer kafshët dhe për të siguruar nevojat e tyre elementare.

Gjithashtu, në Masafer Yatta, Mohammad Jabareen, një banor i komunitetit Umm Zarif, përballet me një kërcënim real ekzistencial. Familja e tij, sipas dokumenteve zyrtare, zotëron më shumë se 300 dylym tokë, të cilat ai i kultivoi derisa sulmet e kolonëve u përshkallëzuan që nga fillimi i luftës gjenocidale në Gaza.

Jabareen tha për Al Jazeera-n se ai arriti të mbillte vetëm 34 dylym grurë këtë sezon, por pasi u rrit, kolonët erdhën me delet e tyre që kullosnin dhe shkatërruan të korrat. Ai vuri në dukje se ishte i detyruar të shiste kopenë e tij të deleve sepse nuk mund t’i ushqente më ato.

Mbështetja ndaj kolonëve

Që nga krijimi i tyre, postat e kolonëve blegtoralë kanë gëzuar mbështetjen e hapur të autoriteteve pushtuese dhe organizatave të emigrantëve. Kolonët izraelitë sjellin bagëtitë e tyre të vogla dhe lopët, zgjedhin një vend pranë një burimi uji mbi të cilin do të ndërtojnë një shtëpi dhe vendosin një stilolaps. Në këtë mënyrë ata marrin nën kontroll atë zonë dhe përdorin kullotat përreth për bagëtinë e tyre. Kjo pasohet nga një proces i dëbimit me forcë të fermerëve dhe barinjve palestinezë nga zona duke përdorur forcë të armatosur, sipas Komitetit për t’i Rezistuar Kolonizimit dhe Murit (CWRC).

CWRC thekson në raportet e saj se ushtria pushtuese, Ministria e Bujqësisë dhe Ministria e Vendbanimeve, si dhe organizatat e kolonëve, marrin pjesë së bashku në ofrimin e sigurisë, mbështetjes financiare dhe ndihmës infrastrukturore për këto poste.

Të dhënat e lëshuara nga CWRC më 30 mars, me rastin e Ditës së Tokës, tregojnë se numri i kolonëve në vendbanimet e Bregut Perëndimor ka arritur afërsisht 770,000 deri në fund të vitit 2024. Ata janë shpërndarë në 180 vendbanime dhe 256 poste kolonizimi, duke përfshirë 136 toka bujqësore dhe blegtorale, duke mbuluar më shumë se 480 zona.

Sipas të dhënave të CWRC, sipërfaqja totale e tokës palestineze nën kontrollin e kolonëve është afërsisht 2,382 kilometra katrorë, që përfaqëson 42 për qind të territorit të përgjithshëm të Bregut Perëndimor dhe 70 për qind të territorit të përcaktuar si “Zona C”, domethënë zonat nën kontrollin e sigurisë së okupimit.

Më e rrezikshmja është fakti se ngritja e postave të emigracionit nuk kufizohet ekskluzivisht në Zonën C. Domethënë, që nga 7 tetori 2023, në “Zonën B” janë krijuar tetë posta të reja, nga gjithsej 60.

Sipas Marrëveshjes Oslo II të vitit 1995, territori i Bregut Perëndimor u nda në tre zona: Zona A, e cila përfshin 21 për qind të territorit dhe është nën kontrollin e plotë palestinez; Zona B, e cila përfshin 18 për qind të territorit dhe është nën kontrollin civil palestinez dhe kontrollin e sigurisë izraelite; dhe Zona C, ose pjesa e mbetur e territorit nën kontrollin izraelit. /tesheshi.com/